สุดเวทนา พ่อแม่ลูก 7 ชีวิต อาศัยอยู่ในเพิงพักอย่างแออัด ซ้ำร้าย ลูกชาย 7 ขวบ ไม่ได้ไปโรงเรียน

Source: mgronline.com

กระบี่ - พบครอบครัวยากจน อาศัยอยู่ในเพิงพัก พ่อแม่ลูก 7 ชีวิต พบ ลูกชายคนโต อายุ 7 ขวบ ไม่ได้ไปโรงเรียนนานเกือบปี เพราะไม่มีรถไปส่ง เผยอยากได้รถมอเตอร์ไซค์ ไว้ออกไปทำงาน โชคดีมีชาวบ้าน หน่วยงานรัฐ เข้าไปให้ความช่วยเหลือบ้าง

หลังได้รับแจ้งว่า มีครอบครัว สองสามีภรรยา คือนายโยธิน สูทอก อายุ 49 ปี และ นางสาวจินดา น้ำขาว อายุ 38 ปี มีฐานะยากจน อาศัยอยู่อย่างแออัด 7 ชีวิต ที่เพิงพักแห่งหนึ่ง ใกล้บ้านเลขที่ 16 ม.1 บ้านห้วยน้ำขาว ต.ห้วยน้ำขาว อ.คลองท่อม จ.กระบี่ จึงได้เดินทางไปตรวจสอบ

จากการตรวจสอบสถาน ที่พักของครอบครัวนี้ พบว่าเป็นเพิงพักเก่า ปูพื้นไม้ ยกสูงจากพื้นประมาณ 50 เซ็นติเมตร สภาพทรุดโทรม ความกว้างประมาณ 2 เมตร ยาว 4 เมตร หลังคามุงกระเบื้องและสังกะสี ด้านข้างกั้นด้วยเศษไวนิล เศษผ้ายาง และเศษเมทัลชีท ไม่มีประตู หน้าต่าง เวลากลางคืนก็จะใช้ผ้ายางมาปิดไว้ ภายในเพิงพัก ไม่มีเครื่องใช้ไฟฟ้า มีเพียงหลอดไฟ 1 ดวง ที่พ่วงมาจากบ้านข้างๆ และ มีก้อนอิฐ 3 ก้อน ไว้ก่อไฟหุงข้าว ปรุงอาหาร โดยใช้น้ำบ่อข้างๆ บ้านญาติ ตักใส่ถังแล้วหิ้วมาใช้หุงต้มที่บ้าน และใช้ดื่ม

ส่วนห้องส้วมก็ไม่มี ต้องใช้จอบขุดหลุมฝัง กลบในป่าข้างบ้าน ชาวบ้านเห็นแล้วรู้สึกสงสารเด็ก ๆ ในครอบครัวดังกล่าว ก็แวะเวียนมาเยี่ยมและให้ความช่วยเหลือเป็นครั้งคราว

จากการสอบถาม นายโยธิน หัวหน้าครอบครัว ทราบว่า ได้อาศัยอยู่กับภรรยา ที่เพิงพักดังกล่าวมานานกว่า 7 ปี แล้ว โดยมาสร้างเพิงพัก ติดกับบ้านแม่ของตน ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป วันไหน ได้งานก็จะมีรายได้เฉลี่ย 150 - 300 บาทต่อวัน ซึ่งบางวันก็พอค่าใช้จ่าย บางวันก็ไม่พอ เพราะต้องซื้อนมผง ซื้อแพมเพิทให้ลูกคนเล็กด้วย

เวลาไปทำงานบางวันต้องเดินไปบ้าง โบกรถบ้าง เนื่องจากตนและ ภรรยาไม่มีรถมอเตอร์ไซค์ โทรศัพท์ก็ไม่มี เวลาลูกไม่สบายก็ต้องออกไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน ยืมรถญาติๆเพื่อพาลูกไปหาหมอ

ขณะที่นางสาวจินดา ภรรยา กล่าวว่า ตนอยู่บ้านดูแลลูกๆ หากวันไหน มีเพื่อนบ้านมาช่วยดูลูกให้ก็จะออกไปหาหอย ในร่องน้ำธรรมชาติ เพื่อเอามาขายเอาเงินมาจุนเจือครอบครัว แต่บางวันก็ไม่มีรายได้เลย เพราะต้องเฝ้าดูแลลูกๆ ส่วนอาหารการกินก็ไม่ถึงกับว่าอดมื้อกินมื้อ ก็ยังพอทนอยู่ได้ และ ตอนนี้ลูกชายคนโตอายุ 7 ขวบเรียนอยู่ชั้นป.1 แต่ไม่ได้ไปโรงเรียน มาเกือบปีแล้ว เพราะไม่มีรถไปส่ง และ อีกอย่างไม่มีเงินไปโรงเรียน

นางสาวจินดา กล่าวอีกว่า ที่ผ่านมา ทางเทศบาลตำบลห้วยน้ำขาว ก็ส่งเจ้าหน้าที่เข้ามาดูแลบ้าง บางครั้งก็ซื้อนม ซื้อผ้าอ้อมเด็กมาให้ ก็ต้องขอขอบคุณ ส่วนใหญ่เพื่อนบ้านที่เห็นสภาพครอบครัวจะช่วยเหลืออยู่บ่อยครั้ง บางคนก็ซื้อข้าวสารมาให้บ้าง ซื้อขนมมาให้เด็ก ๆ บ้าง ทำให้ครอบครัวตนไม่ลำบากมากนัก

แต่สิ่งที่จำเป็นตอนนี้อยากได้รถมอเตอร์ไซสักคัน ไว้ส่งลูกไปโรงเรียน และใช้ไปประกอบอาชีพ ตนใช้ชีวิตอยู่อย่างนี้มา 6-7ปีแล้ว ไม่อยากจะเรียกร้องอะไร